Verleden jaar hebben een vogelkast op de kop getikt ergens op één of andere open-tuin dag, met de hoop er een paar koolmezen plezier mee te doen.Ik had een paar weken geleden al gezien hoe er een koolmeesje in en weer uitvloog, maar stond er verder niet bij stil. Tot verleden weekend dan, toen ik aangenaam verrast werd door al dat gekwetter dat uit dat vogelkastje kwam. Het leuke is ook dat de vogelkast zo geplaatst werd dat ze vanuit onze woonkamer zichtbaar is. Het was prachtig om te zien hoe ma en pa koolmees constant op en aanvlogen om de kleintjes te voederen.
Deze ochtend vond ik onder het vogelkastje een koolmees jong. Het was al vrij groot, maar de vacht was nog donzig. Toen ik naderde sloeg het zijn vleugeltjes uit, maar kwam niet verder dan 10 cm van de grond. Ik hoop dat het geen vogel voor de kat wordt zoals ze dat zeggen.
Koolmeesje
Ondertussen gaat het voederen van de anderen die nog in het nest zitten van ’s morgens vroeg tot ’s avonds ijverig door. Ik ben echt benieuwd wanneer de anderen gaan uitvliegen. Gezien de grootte van het koolmeesje dat ik deze ochtend gevonden heb, gaat het zeker niet lang meer duren voordat ze allemaal hun vleugels uitslaan.
A day like another ... or not 