Archief voor mei 2012
Ik heb een heeeeerlijk weekend gehad. Vol met zon, zen en fijne mensen rond me heen. Helemaal zoals ik het me gewenst had. Ik heb wat gerommeld in huis, mijn pc bestanden opgeruimd, in de tuin gezeten, met de hond gespeeld, gelezen, … en gisterochtend ben ik samen met man, dochter en schoonzoon naar de markt geweest om inkopen te doen voor een BBQke bij ons.
Terwijl de BBQ opwarmt worden de honden wat entertaint.
Aan tafel !
Speeltijd ! Voor de honden dan toch. De tweevoeters doen het wat rustiger aan, zodat de maaltijd wat kan zakken.
Na een hele dag samen ravotten en elkander ambeteren ook:de volledige uitputting!
Naar aanleiding van één van mijn vorige blogs, heb ik al een paar vragen gekregen over mijn ervaring met e-books en e-reader. Ik heb geen “e-reader” in de echte zin van het woord, maar gebruik de applicatie op mijn Samsung Galaxy SII. Het nadeel t.o.v. de e-readers zoals Kindle, Sony, Icarus, Pocketbook, is dat het schermpje kleiner is en waarschijnlijk wat minder mogelijkheden biedt. Maar de tekst is wel altijd gecentreerd en je kan de tekstgrootte alsook de helderheid van het scherm aanpassen. Je kan bookmarks en markeringen in de tekst aanbrengen. Aanvankelijk wou ik de applicatie gewoon even testen op mijn GSM. Ik heb wel eventjes moeten zoeken om een website te vinden die nederlandstalige boeken aanbiedt, tot ik www.bol.com ontdekte. Persoonlijk vind ik dat de website met het grootste aanbod. Je kan er zelfs een aantal boeken gratis downloaden. Zo heb ik “Gij zult bloggen” van Ernst-Jan Pfauth gedownload en later ook “En dan nog iets” van Paulien Cornelisse voor een symbolische euro. Daarvoor heb ik wel eerst een applicatie moeten downloaden. Na veel gegoogle en recensies gelezen te hebben, heb ik voor “Aldiko” (Android applicatie) gekozen. Hoewel ik graag met apps bezig ben, ben ik er wel zo’n geen kei in en heb ik toch wel eventjes gesukkeld om de bestanden daarna op de juiste plaats te krijgen. Maar na het tweede boek ging het als vanzelf. Ik heb er nu 3 zelf gedownloade boeken op staan. Ik zit nog in een overgangsfase, maar wie weet schaf ik me binnen dit en een jaar wel een echte e-reader aan. Nog even afwachten.
De voordelen op een rijtje:
- het neemt weinig plaats (of het nu een gsm is of een e-reader) en het is licht
- je hebt het altijd bij
- je hebt geen licht nodig
- e-boeken zijn goedkoper dan papieren boeken
- ecologisch
- je kan boeken kiezen vanuit je luie zetel (of moet ik dat onder de minpunten categoriseren ?)
Een paar nadelen:
- Werkt op batterijen (niet geschikt als je op Safari gaat)
- E-boeken kan je niet uitlenen bij de bibliotheek
- Een nog beperkt aanbod
Graag hoor ik van jullie hoe jullie hier tegenover staan, wat jullie ervaringen zijn met e-readers en e-books en welke sites jullie bezoeken.
Dit is weer helemaal typisch voor mij. Toen ik deze voormiddag de ramen aan de binnenzijde wou lappen, merkte ik dat de kerstversiering er nog ophing. Zo van die figuurtjes gespoten met een kerst-sneeuw spuitbus. Hoe heb ik dat nu niet vroeger kunnen merken?! Verdorie wat een afgang! We zijn eind mei ! Er hangen gordijntjes voor de ramen. Daardoor valt het van binnen inderdaad niet op dat er motiefjes op de ramen gespoten waren. Maar van buiten moest het toch opgevallen zijn ? Het gebeurt wel niet zo vaak dat ik de voordeur gebruik, vandaar dat het waarschijnlijk ook daar aan mij voorbijgegaan is. Maar toch ! Dit had ik toch moeten zien! En al het volk dat sindsdien bij ons over de vloer gekomen is. Niemand heeft mij ooit iets gezegd. Viel het dan zo weinig op of durfden ze niets te zeggen ? In het eerste geval moet ik wel iets anders verzinnen om de ramen te versieren. In ieder geval heb ik er geen excuus voor en ik ben er zeker niet fier op. Heb ik hierbij eigenlijk ook nog eens bekend dat ik mijn ramen niet zo vaak lap: schaam, schaam. Maar … vandaag schitteren ze in de zon, zonder sterretjes en kerstbomen. Tot de volgende Kerst.
Het examen Portugees donderdag viel heel goed mee. Geen geleuter over politiek, wel een massa vakantieverhalen. Helemaal zoals ik het dus het liefste had. Voor mijn theoretisch examen ben ik (natuurlijk 🙂 ) ook geslaagd. Binnen 10 dagen krijgen we het algemeen resultaat. Ergens is het een hele opluchting dat het schooljaar weer voorbij is : geen gestress meer om om tijd het werk te verlaten, geen files meer om er te raken, en wat meer extra vrije tijd. Ik ga nu portugees lezen, niet omdat het moet, maar gewoon voor de fun.
As palavras que nunca te direi
Gisteren ben ik het weekend ingegaan met een sauna sessie. Ik zag er eerst wat op tegen omdat het nu net zo’n mooi weer is en wat gaan zweten in een houten hok mij dan eigenlijk wel wat zonde leek. Maar niets bleek minder waar. Samen met een vriendin begaf ik me dus naar Boetfort, voor de eerste keer (normaal gingen we steeds naar de sauna in Gimbergen), op aanraden van een collega. En inderdaad, het is een heel groot domein met een groot buitenzwembad en een grote ligweide. Er is een gevarieerd aanbod aan verschillende sauna’s (hamam, eucalyptus,ijskelder, muzieksauna, paardenstalsauna,…), die alle ook ruim en hel netjes zijn. Er is een restaurant dat de mogelijkheid biedt buiten iets te benutten. Dat was dus puur genieten.
En de planning voor de rest van mijn weekend ziet er zowat hetzelfde uit: genieten van het goede weer, de tuin, boeken, BBQ, en de dringendste kleine huishoudelijke taken. Misschien ook wel een dagje eropuit met de fiets. Het moment zal hierover beslissen. Dit weekend is uitgeroepen tot plan-vrij (behalve een BBQ deze avond, mar dat is ook fun) en staat helemaal in het teken van “alles mag, niets moet”.
De tuin
Maandag:
Terug aan het werk na een week vakantie. De workload viel goed mee en ik kon dus zonder (veel) stress op tijd naar huis. Dat was wel belangrijk die dag omdat ik examen portugees had en graag nog iets achter mijn kiezen (of tussen mijn kiezen want al een paar kwijtgespeeld) had gestoken voor ik naar Leuven reed. Ik vond het examen moeilijk, hoewel ik toch betrekkelijk goed voorbereid was. Al bij al zal het wel meevallen, denk ik. Dat heeft het tot nu toe toch altijd gedaan.
Dinsdag:
Naar de bib na het werk. Om de boeken die onaangeroerd gebleven zijn – ja, foei ik weet het – terug te brengen. Die reden van onaangererd heeft daarmee te maken dat ik het gemak van e-boeken heb ontdekt, vooral op vakantie. Ik vind het een enorm voordeel dat je dan ook kan lezen als het donker is. Bovendien was het een keigoed boek. Het heeft als titel: “En dan nog iets” en is geschreven door ” Paulien Cornelisse”. Mijn 2de vakantieboek was mijn cursus portugees.
Woensdag:
Ik ben vroeg naar het werk gereden. Het weer wordt warmer, droger (de overstromigsgebieden buiten beschouwig gelaten dan toch) en zonniger. En zo kon ik vroeger stoppen en wat van onze tuin genieten. Vandaag heb ik nog een examen (mondeling) van portugees waarvoor het raadzaam is nog een opgelegde tekst te lezen. Thema: verkiezingen in België. Kwestie van er iets van af te weten tegen deze avond en er eindeloos over te kunnen vertellen. Ik heb helemaal niets met politiek en het heeft voor mij meer iets weg van ee les geschiedenis dan van een les portugees. Ik zou veel liever over mijn vakantie vertellen.
Deze week wordt ons huis ook met stellingen aangekleed. En voor de deur staat een grote blauwe container. Volgende week beginnen de dakwerken: nieuwe dakpannen en isolatie. Ik wou dat het alweer voorbij was. Dit zijn de laatste grote (lees: vuil- en stofmakende) werken die aan ons huis moeten gedaan worden.
Dakwerken
Nu ik net eens vroeger wou gaan slapen, lees ik toch niet een artikel waarin beweerd wordt dat niet alleen te weinig slapen nefast is voor de gezondheid maar ook te veel slapen. De ideale tijd zou tussen 6 en 8 uren bedragen. In de regel zit ik daar wel tussen. Maar laat me in het weekend of op vakantie uitslapen, dan leun ik toch meer bij de 9 uur slaap aan. Nu sta ik wel voor een groot dilemma: langer slapen en vroeger sterven of het toch met wat minder doen en lang en moe leven. Wat zou jij doen ?
Moe
Wanneer ik zeg dat ik Portugees studeer, is dit de eerste vraag die mij dikwijls gesteld wordt. Meestal zelfs met een vleugje ongeloof. Portugee-ees ?! Waarom geen Duits of Spaans of Chinees ? Tja, Duits spreek ik al, Chinees lijkt mij een onmogelijke opdracht – Portugees is al een 10 jaren plan – en met Spaans ben ik na 1 jaar gestopt wegens gebrek aan motivatie (geen praktijk). Met Portugees ben ik begonnen, toen ik met capoeira begonnen ben. De vraag die ik dan krijg is : waaaat beginnen doen ? Capo …., wat is dat ? Wel, dat is een Braziliaanse gevechtssport, waarin ook dans, muziek en cultuur een zeer belangrijke rol spelen. Taal dus automatisch ook. Ik kwam regelmatig in contact met Brazilianen en de liederen werden gezongen in het Portugees. Ik vond het dus heel handig moest ik toch een mondjevol Portugees kunnen. Ik ben toen begonnen met zo’n zelfstudie boek, maar al snel mis je toch de uitspraak en de praktijk en heb ik me dus ingeschreven voor een avondcursus. Dit is ondertussen al 7 jaar geleden. Capoeira doe ik niet meer sinds ik 2 jaar geleden geopereerd werd aan de rug. Maar we gaan wel bijna elk jaar naar Portugal op reis. Als ik een taal leer, wil ik mijn kennis ook in de praktijk kunnen omzetten. Ik ben ook al een keer naar Brazilië gereisd, maar om budgettaire redenen kan dit niet elk jaar. Hoe dan ook, ondertussen hebben zowel mijn man als ik ons hart verloren aan Portugal en dus ga ik door met de lessen. Één van mijn dromen is daar ooit te gaan leven, maar momenteel blijft het bij dromen.
Capoeira
Portugal – Alentejo – Marvão
Juist een week geleden reden we richting Annecy in de Haute Savoie in Frankrijk, waar we een week in een tent van 6 personen zouden doorbrengen met vrienden. We hebben die week zowat alles gehad. We hebben de zon gezien, maar ook regen, we hebben het warm gehad, maar ook koud, vooral ’s ochtends, ’s avonds en ’s nachts. De temperatuur varieerde van enkele graden boven nul tot soms een 24°C met alles ertussenin. Gelukkig had ik de flanellen lakens en pyama’s mee. We hebben in de sneeuw gewandeld op de gletsjer van Montenvers. We hebben terrasjes gedaan, ijsjes gegeten en ons ’s avonds aan theelichtjes in de tent verwarmd. We hebben bergen gezien, om ze daarna weer te zien verdwijnen achter de wolken. Truien werden uit en aangetrokken. Maar ik heb vooral fantastische dingen gezien en een prachtige tijd gehad. Zeg maar een winter- en zomervakantie voor de prijs van één.
De week in beeld:
Aankomst in de camping
Een streekgerecht : tartiflette
Gorges du Fier
Zicht op Lac du Bourget
Lac d’Annecy
De grote verdwijntruc: zoek de bergen.
Montenvers – Mer de Glace
Sixt – Fer à Cheval
Sixt – Fer à Cheval
BBQ mag natuurlijk niet ontbreken (zwaardvis)
Het weerpraatje van vandaag:
“We verwachten nog enkele plaatselijke buien, die hier en daar aanvankelijk nog vrij stevig kunnen zijn, mogelijk met een donderslag. In meerdere streken blijft het vanavond echter droog. Opklaringen en wolken wisselen elkaar af. Omstreeks 21.00 u schommelt het kwik rond 17 graden in het centrum. De zuidzuidwestenwind waait zwak tot matig.”
De plaatselijke buien zien er dus zo uit:
De laatste weken waren vrij druk, vooral in mij hoofd dan.Ik had in mijn enthousisme van het moment toegezegd om mee te werken aan een workshop taal (Portugees) in het kader van een projectdag Brazilië.Mijn bescheidenheid even terzijde geschoven, moet ik toegeven dat ik vrij creatief kan omgaan met taal. Dit heb ik mede ook te danken aan het feit dat ik zelf al heel wat jaren taalcursus achter de rug heb, verschillende leraars gehad heb, waaronder ook een paar naar mijn mening uitmutende exemplaren. Wat ik eerst echter niet wist was dat het de bedoeling was dat ik 3x 100 minuten leerlingen van 17/18 jaar moest bezighouden.Nu vond ik het wel interessant eens aan de andere kant van de schermen te staan, maar anderzijds was ik ook wel heel zenuwachtig en een beetje bang van het onbekende.Eigenlijk is dit alles zachtjes uitgedrukt. Volgens mij lijd ik wel een beetje aan “glossofobie”. Ik was dan naast gespannen ook blij dat de dag van het gebeuren aangebroken was. Alles was pico bello voorbereid en ik heb eigenlijk heel veel plezier beleefd aan het ineenknutselen van mijn les. Toen ik aankwam werd ik onmiddelijk verwelkomt met een kopje koffie in de leraarskamer. Daarna werd ik naar het lokaal gebracht, omdat ik toch eventjes wou checken of alles klaarlag: kopies, pc, internetaansluiting, …. alles was perfekt in orde. Er zou nog een leraar aanwezig zijn en nog een externe medewerker die het aansluitend op mij initiatieles zou hebben over taal in relatie tot communicatie. Het begin verliep een beetje stroef, in mijn ogen toch, maar al snel ontspande ik en ging het vlotter. Ik had ook voor genoeg multimedia materiaal en taken gezorgd o.v.v. kruiswoordraadsels en andere spelletjes, om mezelf wat rust te gunnen. Al bij al vond ik het redelijk goed verlopen, redelijk, want het kan altijd beter. En zeker de laatste groep was een moeilijkere, wat rumoerige klas, en de vermoeidheid begon mij ook parten te spelen.Ik ben wel blij het gedaan te hebben, hoewel het toch niet echt mijn “ding” is. Altijd weer steeds datzelfde plaatje opzetten is toch niet echt iets voor mij. Mijn respekt voor leraars is bij deze dan ook enorm gestegen.
A day like another ... or not 