Nestje koolmezen (vervolg)   1 comment

Sinds een paar dagen is het heel stil geworden in de tuin. Er was helemaal geen beweging meer te bespeuren in de buurt van het vogelkastje. Ik had verleden weekend zelf al geschat dat het waarschijnlijk nog maar 1 week zou duren eer de jongen zouden uitvliegen. Ik zat er dus niet ver naast. Ik wou dan ook niet te lang meer wachten om het vogelkastje leeg te maken. Het kan gebeuren dat jongen in het nest sterven en als die niet verwijderd worden trekt dit heel veel ongedierte aan. Ik was echt benieuwd om te zien wat ik zou aantreffen in het nest. We hebben het dak ontmanteld en al snel werd duidelijk dat 3 meesjes het niet gered hadden. Ze waren al middelgroot. Ik vraag me af wat er met ze gebeurd is. Ligt het aan de voeding ? Ik had in de tuin nog vetbollen hangen, die ik pas verwijderd heb nadat ik wist dat er een nest was in onze tuin. Ik heb namelijk gelezen dat de jongen van dat soort voeding sterven. Nadien heb ik dan gezien dat in de aangrenzende tuin van mijn moeder ook nog vetbollen hingen en dat pa en ma mees hun daar ook gingen bevoorraden. Mijn moeder heeft ze dan ook weggenomen maar misschien was het al te laat. Ik troost me maar met de gedachte dat mezen tussen 8 en 15 eieren leggen. Als er 3 het niet gehaald hebben, dan zijn er toch nog minstens 5 die het wel gehaald hebben. Ik snap trouwens niet hoe ze met zovelen in zo’n kastje groot kunnen worden. Een ander opmerkelijk feit is dat we 2 nesten aangetroffen hebben. Er waren duidelijk 2 afzonderlijke nesten van zeker 5 cm dikte aanwezig. Misschien hadden we verleden jaar dan toch ook een nest en is ons dat ontgaan omdat het weer toen veel kouder en natter was en we minder in de tuin kwamen. In ieder geval is het kastje nu weer klaar voor een volgende generatie.

Geplaatst4 mei 2014 doorplanet of tine inDagboek

Een Reactie op “Nestje koolmezen (vervolg)

Schrijf je in op reacties met RSS.

  1. Of het nu wel of niet van die vetbollen komt is natuurlijk niet meer te achterhalen. Zelf heb ik een nestje pimpeltjes in de tuin gehad en die vlogen precies uit, toen ik in de tuin stond. Hoeveel er daarvan hebben overleefd weet ik ook niet. Eentje is er even op m’n schouder komen zitten en vervolgens verderop op de stenen geland. Eentje heb ik in de vijver die ik toen nog had teruggevonden, verdronken eentje heb ik aan een ekster ten prooi zien vallen en mogelijk heeft de buurkat ook nog een lekker maaltje gevangen. Je kunt er niets aan doen, er zullen er vast nog meer sterven, dus is het maar goed dat Moeder Natuur voor voldoende broedsel zorgt bij die veerbolletjes.

Plaats een reactie