Dit delen:

Ouder worden hoeft niet altijd gepaard te gaan met aftakeling. Het levende bewijs loopt bij mij thuis rond. Manlief kloeg al een tijdje dat zijn “varilux” (bril met progressieve glazen) niet meer het gebruikelijke confort gaf dan vroeger. Hij zag minder goed van ver en begon af en toe zijn bril uit te laten om tv te kijken. In onze achterhoofden zagen we al 800 euro verdwijnen van onze rekening  voor een nieuwe bril. Een bezoekje aan de oogarts bevestigde inderdaad dat zijn bril niet meer aangepast was en … dat zijn verzicht eigenlijk perfekt was zonder bril. De “varilux”  kon dus vervangen worden door een gewone leesbril. Een hele opluchtig vanuit budgetair standpunt gezien – een goede leesbril kan je bij de optieker al hebben vanaf 20 euro – , maar wel een hele aanpassing voor manlief, die nu met “een bril aan een koordje”  rond zijn nek loopt en te pas en te onpas zijn bril moet op- of afzetten. Het gevoel geen bril meer op de neus te hebben is ook een hele aanpassing. De oogarts wist trouwens te vertellen dat sommige mensen er gewoon niet meer aan kunnen wennen om zonder bril te lopen, en dan maar een montuur met neutrale glazen laten maken. Ook voor mezelf is het een beetje wennen om hem zonder bril te zien.